Taksonomia Unii Europejskiej w zakresie zrównoważonego rozwoju
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/852 z 18 czerwca 2020 r. w sprawie ustanowienia ram ułatwiających zrównoważone inwestycje, zwane Taksonomią UE, wprowadziło system jednolitej klasyfikacji działalności na rzecz zrównoważonego rozwoju, którego celem jest zwiększenie przejrzystości i porównywalności rynku w tym obszarze oraz wsparcie inwestorów w podejmowaniu decyzji inwestycyjnych.
Taksonomia obejmuje sześć celów środowiskowych: łagodzenie zmian klimatu (CCM), adaptacja do zmian klimatu (CCA), zrównoważone użytkowanie i ochrona zasobów wodnych (WTR), przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym (CE), zapobieganie zanieczyszczeniu i jego kontrola (PPC) oraz ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów (BIO).
Za finansowanie kwalifikujące się do Taksonomii UE (systematyki) można uznać ekspozycje finansujące cele lub projekty dotyczące działalności wymienionych w rozporządzeniu delegowanym 2021/2139 z późn.zm. (Rozporządzenie delegowane w sprawie klimatu), rozporządzeniu delegowanym 2023/2486 (Rozporządzenie delegowane w sprawie unijnej systematyki dotyczącej zrównoważonego rozwoju w dziedzinie środowiska) niezależnie od tego, czy działalności te spełniają techniczne kryteria Taksonomii UE dotyczące zrównoważenia środowiskowego.
Za finansowanie zrównoważone środowiskowo, tj. zgodne z Taksonomią UE, można uznać ekspozycje finansujące cele lub projekty dotyczące działalności, które jednocześnie:
-
wnoszą istotny wkład w realizację co najmniej jednego z sześciu celów środowiskowych, -
nie czynią poważnych szkód żadnemu z pozostałych celów (DNSH), -
są prowadzone zgodnie z minimalnymi gwarancjami społecznymi (Minimum Safeguards).
Działalność wnosi istotny wkład w realizację danego celu środowiskowego i nie wyrządza poważnych szkód względem innych celów środowiskowych, jeśli spełnia ściśle określone techniczne kryteria kwalifikacji zdefiniowane w wymienionych wcześniej rozporządzeniach delegowanych, tj. w Rozporządzeniu delegowanym w sprawie klimatu (z późn. zm.) lub w Rozporządzeniu delegowanym w sprawie unijnej systematyki dotyczącej zrównoważonego rozwoju w dziedzinie środowiska.
Działalność spełnia wymogi minimalnych gwarancji społecznych, jeżeli realizujące ją przedsiębiorstwo przestrzega wytycznych OECD dla przedsiębiorstw wielonarodowych oraz wytycznych ONZ dotyczących biznesu i praw człowieka, w tym zasad i praw określonych w ośmiu podstawowych konwencjach wskazanych w Deklaracji Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącej podstawowych zasad i praw w pracy oraz zasad i praw określonych w Międzynarodowej karcie praw człowieka. Zakres procedur należytej staranności w ramach minimalnych gwarancji społecznych obejmuje następujące zagadnienia wymienione w Wytycznych OECD dla Przedsiębiorstw Wielonarodowych: prawa człowieka, zatrudnienie i stosunki pracownicze, środowisko, zwalczanie korupcji i wymuszania, interesy konsumenta, nauka i technologia, konkurencja i opodatkowanie.
